To narzędzie działa z zawierającą dane czasowe warstwą obiektów punktowych lub powierzchniowych reprezentujących moment
w czasie. Najpierw narzędzie ustala przy użyciu identyfikatora to, które obiekty należą do ścieżki. Ścieżki są porządkowane sekwencyjnie przy użyciu czasu w każdej lokalizacji i przekształcane w linię lub obszar reprezentujący ścieżkę przemieszczania się z biegiem czasu. Opcjonalnie dane wejściowe mogą być buforowane według pola, co spowoduje utworzenie obszaru w każdej lokalizacji. Te buforowane punkty lub obszary wejściowe są następnie sekwencyjnie łączone w celu utworzenia ścieżki w postaci obszaru, którego szerokość reprezentuje interesujący użytkownika atrybut. Wynikowe ścieżki mają czas rozpoczęcia i czas zakończenia, które czasowo reprezentują pierwszy i ostatni obiekt ścieżki. Podczas tworzenia ścieżek statystyki dotyczące obiektów wejściowych są obliczane i przypisywane do ścieżki wynikowej. Najbardziej podstawowym obliczeniem statystycznym jest ustalenie liczby punktów przypadających na dany obszar, jednak można obliczyć również inne statystyki.
Obiekty na warstwach z danymi czasowymi mogą być reprezentowane na jeden z dwóch sposobów:
Przyjmijmy na przykład, że dysponujesz pomiarami GPS huraganów wykonywanymi co 10 minut. W ramach każdego pomiaru GPS rejestrowana jest nazwa huraganu, jego lokalizacja, czas rejestracji i prędkość wiatru. Przy użyciu tych informacji można utworzyć ścieżkę każdego huraganu, który będzie identyfikowany za pomocą nazwy. Dla każdego huraganu zostanie wygenerowana ścieżka. Dodatkowo można będzie wykonać obliczenia statystyczne, takie jaki średnia, maksymalna i minimalna prędkość wiatru dla każdego huraganu lub liczba pomiarów w ramach każdej ścieżki.
Używając tego samego przykładu, można buforować ścieżki według prędkości wiatru. Każdy pomiar będzie buforowany według pola prędkości wiatru w danej lokalizacji, a buforowane obszary zostaną połączone, tworząc obszarową reprezentację ścieżki, zawierającą także informacje o zmianach prędkości wiatru w trakcie trwania huraganu.
Warstwa punktowa lub powierzchniowa, która zostanie zrekonstruowana do postaci ścieżki. Warstwa wejściowa musi zawierać dane czasowe z obiektami reprezentującymi moment w czasie. Ta warstwa musi korzystać z układu współrzędnych odwzorowanych lub odniesienie przestrzenne przetwarzania musi zostać skonfigurowane w układzie współrzędnych odwzorowanych w oknie Środowiska analizy, jeśli stosowany jest bufor.
Oprócz wybrania warstwy z mapy, można wybrać opcję Wybierz warstwę analizy znajdującą się w dolnej części listy rozwijanej, aby przejść do zasobów zestawu danych udostępnionych plików dużych zbiorów danych lub warstwy obiektowej.
Pola reprezentujące identyfikator ścieżki.
Na przykład podczas rekonstruowania ścieżek huraganów jako pola ścieżki można użyć nazwy huraganu.
Metody używane do łączenia ścieżek i stosowania bufora (jeśli jest to możliwe). Używając metody Płaskie, można szybciej obliczyć wyniki, ale ścieżki nie zostaną zawinięte wokół międzynarodowej linii zmiany daty, a podczas buforowania nie zostanie wzięty pod uwagę rzeczywisty kształt Ziemi. Metoda Geodezyjne zawinie w razie konieczności ścieżki wokół międzynarodowej linii zmiany daty i zastosuje rzeczywisty kształt Ziemi w odniesieniu do bufora geodezyjnego.
Równanie używane do obliczania odległości wokół obiektów wejściowych na potrzeby buforowania. To równanie można wygenerować przy użyciu kalkulatora bufora i podstawowych operacji, takich jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Wartości są obliczane przy użyciu układu współrzędnych analizy. Ta warstwa musi korzystać z układu współrzędnych odwzorowanych lub odniesienie przestrzenne przetwarzania musi zostać skonfigurowane w układzie współrzędnych odwzorowanych w oknie Środowiska analizy, jeśli stosowany jest bufor.
Równanie w postaci $feature.windspeed * 1000
spowoduje zastosowanie wartości bufora równej 1000 pomnożonej przez wartość w polu windspeed. W kalkulatorze bufora można użyć więcej niż jednego pola.
Można także określić wyrażenie zawierające dane o ścieżkach. Na przykład można obliczyć sumę wartości w polu windspeed dla bieżącego obiektu i dwóch wcześniejszych obiektów za pomocą wyrażenia w postaci $track.field(windspeed).history(-3)
. Suma bieżącej wartości pola windspeed i dwóch wcześniejszych pomiarów może być obliczona i buforowana dla każdej lokalizacji.
Czas używany do dzielenia ścieżek. Jeśli okres między wejściowymi punktami lub obszarami jest dłuższy niż okno czasowe, zostaną one podzielone na różne ścieżki.
Jeśli zostanie określone okno czasowe i podział odległości, ścieżki będą dzielone przy spełnieniu jednego lub obu warunków.
Wyobraź sobie, że istnieją obiekty punktowe reprezentujące loty, w przypadku których polem ścieżki jest identyfikator samolotu. Samolot może wykonać wiele lotów, które będą reprezentowane przez jedną ścieżkę. Jeśli wiesz, że między lotami występują 1-godzinne przerwy, możesz użyć okna czasowego o wartości 1 godzina
, dzięki czemu każdy lot będzie miał przypisaną własną ścieżkę.
Ścieżki można dzielić trzema różnymi metodami. Można nie dzielić ścieżek w ogóle albo podzielić je z użyciem wszystkich bądź tylko niektórych metod.
Istnieją następujące sposoby wykonania podziału:
1 godzina
, dzięki czemu każdy lot będzie miał przypisaną własną ścieżkę.
W przypadku określenia wielu opcji podziału ścieżki będą dzielone przy spełnieniu jednego lub większej liczby warunków.
Odległość używana do dzielenia ścieżek. Jeśli odległość między wejściowymi punktami lub obszarami jest większa niż podział odległości, zostaną one podzielone na różne ścieżki.
Jeśli zostanie określone okno czasowe i podział odległości, ścieżki będą dzielone przy spełnieniu jednego lub obu warunków.
Można obliczyć statystyki dla zsumowanych obiektów.W polach liczbowych można obliczyć następujące wartości:
W polach znakowych można obliczyć następujące wartości:
Wyniki analiz geoprzestrzennych są przechowywane w magazynie danych i udostępniane jako warstwa obiektowa w witrynie Portal for ArcGIS. W większości przypadków wyniki powinny być przechowywane w magazynie danych czasowo-przestrzennych i jest to ustawienie domyślne. W niektórych przypadkach dobrym rozwiązaniem jest zapisanie wyników w relacyjnym magazynie danych. Poniżej podano sytuacje, które mogą uzasadniać przechowywanie wyników w relacyjnym magazynie danych:
Nie należy używać relacyjnego magazynu danych, jeśli liczba wyników analiz geoprzestrzennych może się zwiększyć i może być konieczne zastosowanie magazynu dużych zbiorów danych czasowo-przestrzennych w celu obsłużenia dużych ilości danych.
Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w oknie Moje zasoby. W przypadku zapisywania w ArcGIS Data Store wyniki będą przechowywane w obszarze Moje zasoby i dodawane do mapy. W przypadku zapisywania w udostępnionym pliku dużych zbiorów danych wyniki będą przechowywane w udostępnionym pliku dużych zbiorów danych i dodawane do jego manifestu. Nie będą dodawane do mapy. Nazwa domyślna jest tworzona w oparciu o nazwę narzędzia i nazwę warstwy wejściowej. Jeśli warstwa już istnieje, działanie narzędzia nie powiedzie się.
W przypadku zapisywania w ArcGIS Data Store (relacyjny magazyn danych lub magazyn dużych zbiorów danych czasowo-przestrzennych) przy użyciu listy rozwijanej Zapisz wynik w można określić nazwę folderu w obszarze Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik.