Za pomocą narzędzia Utwórz widoczność można tworzyć obszary, z których obserwator widzi obiekty znajdujące się na ziemi. Punkty analizy obserwatora mogą przedstawiać albo obserwatorów (np. ludzi na ziemi albo obserwatorów w wieży pożarowej) albo obserwowane obiekty (takie jak turbiny wiatrowe, wieże ciśnień, pojazdy lub inni ludzie). Obszary wynikowe to obszary, z których obserwatorzy mogą zobaczyć obserwowane obiekty i odwrotnie: obserwowane obiekty mogą widzieć obserwatorów.
Zarówno obserwatorzy, jak i obserwowane obiekty, mogą znajdować się na wysokości nad powierzchnią ziemi. Wysokości te są wykorzystywane przy określaniu widoczności. Na przykład, widoczność obliczona dla 122-metrowych turbin wiatrowych i osób o wzroście 180&'A0;cm stojących na ziemi będzie przeważnie większa niż widoczność obliczona dla 60-metrowych turbin i osób o wzroście 180&'A0;cm.
Należy pamiętać, że podczas obliczania widoczności nie są uwzględniane przeszkody, np. drzewa lub budynki. Należy przyjmować, że obliczenia przeprowadzane są na otwartym terenie, na którym nie znajduje się nic poza obserwatorem i obserwowanymi obiektami.
Warstwa wynikowa zawiera obiekty powierzchniowe przedstawiające widoczne obszary. W polu Frequency rejestrowana jest liczba punktów obserwatora, z których widoczny jest każdy obszar. Na przykład jeśli istnieje pięć punktów wejściowych reprezentujących obserwacyjne wieże pożarowe, a pole Frequency ma wartości od jeden do pięciu, to obszary o wartości jeden są widoczne tylko z jednej wieży, a obszary o wartości pięć są widoczne ze wszystkich wież. Warstwa wynikowa zawiera również pole DEMResolution, które zapisuje rozdzielczość numerycznego modelu terenu (DEM) użytego do wyznaczania widoczności.
Jeśli zaznaczono opcję Użyj bieżącego zasięgu mapy, analizowane będą tylko punkty obserwatorów w bieżącym zasięgu mapy. Jeśli opcja ta nie jest zaznaczona, przeanalizowane zostaną wszystkie punkty obserwatorów w warstwie wejściowej, nawet jeśli znajdują się one poza bieżącym zasięgiem mapy.
Obiekty punktowe używane jako lokalizacje obserwatorów.
Poza wybraniem warstwy na mapie można wybrać opcję Wybierz warstwę analizy Living Atlas lub Wybierz warstwę analizy dostępną w dolnej części menu rozwijanego. Zostanie wtedy otwarta galeria zawierająca kolekcje warstw przydatnych podczas wielu analiz.
Jest to wysokość nad powierzchnią ziemi Twoich lokalizacji obserwatorów. Domyślnie przyjmuje się przeciętny wzrost człowieka.
Jest to wysokość obiektów lub osób na ziemi używanych do ustalenia widoczności. Wynikowa widoczność to obszary, na których punkt obserwatora może widzieć inne obiekty. Może być również odwrotnie; inne obiekty mogą widzieć punkt obserwatora.
Jest to maksymalna odległość, na której kończy się wyznaczanie widocznych obszarów. Nie wiadomo, czy poza tą odległością punkty obserwatorów oraz inne obiekty mogą widzieć się nawzajem. Duże wartości zwiększają czas obliczeń. Maksymalna dopuszczalna wartość to 50 kilometrów.
Jest to nazwa warstwy, która zostanie utworzona w zakładce Moje zasoby i zostanie dodana do mapy. Nazwa domyślna jest tworzona w oparciu o nazwę narzędzia i nazwę warstwy wejściowej. Jeśli ta nazwa warstwy już istnieje, wyświetlona zostanie prośba o podanie innej nazwy.
Używając menu rozwijanego Zapisz wynik w, można wskazać nazwę folderu na stronie Moje zasoby, w którym zostanie zapisany wynik.
Uruchomienie tego narzędzia nie powoduje wykorzystania kredytów.