Αυτό το εργαλείο προσδιορίζει τις περιοχές που μπορεί να δει ένας παρατηρητής στα πλαίσια της τοπογραφίας επιφάνειας. Οι τοποθεσίες σημείων εισαγωγής μπορούν να αναπαριστούν είτε παρατηρητές (όπως ανθρώπους στο έδαφος ή φύλακες σε πυροφυλάκιο) ή παρατηρούμενα αντικείμενα (όπως ανεμογεννήτριες, υδραγωγεία, οχήματα ή άλλους ανθρώπους). Τα αποτελέσματα προσδιορίζουν τις περιοχές που είναι ορατές από τις τοποθεσίες παρατηρητή.
Τόσο οι παρατηρητές όσο και τα παρατηρούμενα αντικείμενα μπορούν να έχουν κάποιο ύψος από το έδαφος, και αυτό το ύψος χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ορατότητας. Για παράδειγμα, μια ανάλυση ορατότητας που υπολογίζεται για ανεμογεννήτριες ύψους 90 μέτρων και ανθρώπους με ύψος 1,80 μ. να στέκονται στο έδαφος θα είναι συνήθως μεγαλύτερη από μια ανάλυση ορατότητας που υπολογίζεται για ανεμογεννήτριες ύψους 60 μέτρων και ανθρώπους με ύψος 1,5 μ.
Το θεματικό επίπεδο που προκύπτει καταγράφει πόσες φορές φαίνεται η θέση κάθε κελιού του raster της επιφάνειας εισαγωγής από τα σημεία εισαγωγής παρατήρησης. Το κελιά που δεν είναι ορατά παίρνουν τιμές NoData.
Αν είναι επιλεγμένη η Χρήση τρέχουσας έκτασης χάρτη, θα αναλυθούν μόνο η περιοχή raster και τα σημεία παρατηρητή που είναι ορατά στην τρέχουσα έκταση του χάρτη. Αν δεν είναι επιλεγμένη, θα αναλυθούν όλα τα σημεία παρατηρητή, ακόμη και αν βρίσκονται έξω από την τρέχουσα έκταση του χάρτη.
Η επιφάνεια υψομέτρου που θα χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό της ανάλυσης ορατότητας.
Αν η μονάδα για τον κατακόρυφο άξονα της επιφάνειας εισαγωγής διαφέρει από τη μονάδα του οριζόντιου άξονα, όπως όταν οι τιμές υψομέτρου αναπαριστώνται σε πόδια, αλλά το σύστημα των συντεταγμένων είναι σε μέτρα, πρέπει να έχει καθοριστεί το σύστημα της συντεταγμένης του κατακόρυφου άξονα της επιφάνειας. Ο λόγος για τον οποίο πρέπει να γίνει αυτό είναι ότι το εργαλείο χρησιμοποιεί τις μονάδες του κατακόρυφου (Z) και του οριζόντιου (XY) άξονα για τον υπολογισμό ενός συντελεστή Z για την ανάλυση ορατότητας. Χωρίς ένα σύστημα κατακόρυφων συντεταγμένων, και επομένως χωρίς να υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες μονάδων για τον άξονα Z, το εργαλείο θα υποθέσει ότι η μονάδα του Z είναι ίδια με τη μονάδα των XY. Ως εκ τούτου, θα χρησιμοποιηθεί για την ανάλυση ένας εσωτερικός συντελεστή Ζ ίσος με 1,0, κάτι που μπορεί να δώσει μη αναμενόμενα αποτελέσματα.
Η επιφάνεια υψομέτρου μπορεί να είναι ακέραιος αριθμός ή αριθμός κινητής υποδιαστολής.
Τα σημειακά στοιχεία που αντιπροσωπεύουν τις τοποθεσίες παρατηρητή κατά τον υπολογισμό των αναλύσεων ορατότητας.
Η μέθοδος βελτιστοποίησης που θα χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό της ανάλυσης ορατότητας.
Εισαγάγετε μια απόσταση αποκοπής στην οποία θα σταματά ο υπολογισμός των ορατών περιοχών. Πέρα από αυτήν την απόσταση, δεν θα προσδιοριστεί αν τα σημεία παρατηρητή και τα άλλα αντικείμενα μπορούν να βλέπουν το ένα το άλλο.
Μπορείτε είτε να καθορίσετε μια αριθμική τιμή που αναπαριστά μια γραμμική απόσταση είτε να επιλέξετε ένα αριθμικό πεδίο από τα στοιχεία εισόδου για τις θέσεις παρατήρησης. Αν παρέχεται ένα πεδίο, οι τιμές τις οποίες περιέχει πρέπει να είναι στην ίδια μονάδα με αυτή της τιμής xy της υψομετρικής επιφάνειας εισόδου.
Έχετε υπόψη ότι οι μεγάλες τιμές θα αυξήσουν το χρόνο υπολογισμού. Θα υπολογιστεί μια προκαθορισμένη μέγιστη απόσταση, εκτός και αν καθοριστεί η απόσταση, με βάση την ανάλυση και την έκταση της εισαγόμενης επιφάνειας υψομέτρου.
Αυτή η παράμετρος είναι χρήσιμη για τη δημιουργία μοντέλων για ορισμένα φαινόμενα. Για παράδειγμα, περιορίζοντας την έκταση ορατότητας, μπορείτε να απομιμηθείτε καιρικές συνθήκες, όπως μια ελαφρά ομίχλη. Παρόμοια, με τον περιορισμό της έκτασης της ορατότητας μπορείτε να έχετε κάποιον έλεγχο στην ώρα της ημέρας, προσεγγίζοντας το εφέ του σούρουπου.
Εισαγάγετε μια απόσταση στην οποία θα ξεκινά ο υπολογισμός των ορατών περιοχών. Τα κελιά της επιφάνειας που βρίσκεται πιο κοντά από ό,τι η εν λόγω απόσταση δεν είναι ορατά στην έξοδο, αλλά μπορούν να εμποδίσουν την ορατότητα των κελιών που βρίσκονται μεταξύ της ελάχιστης και της μέγιστης απόστασης ορατότητας.
Μπορείτε είτε να καθορίσετε μια αριθμική τιμή που αναπαριστά μια γραμμική απόσταση είτε να επιλέξετε ένα αριθμικό πεδίο από τα στοιχεία εισόδου για τις θέσεις παρατήρησης. Αν παρέχεται ένα πεδίο, οι τιμές τις οποίες περιέχει πρέπει να είναι στην ίδια μονάδα με αυτή της τιμής xy της υψομετρικής επιφάνειας εισόδου.
Αυτή η παράμετρος είναι χρήσιμη για τον έλεγχο της περιοχής της ανάλυσης ορατότητας σε συγκεκριμένη απόσταση από τον παρατηρητή. Για παράδειγμα, αν αξιολογείτε την ορατότητα από την οροφή ενός κτιρίου μέχρι ένα απομακρυσμένο πάρκο, μπορείτε να ορίσετε ελάχιστη απόσταση ορατότητας, ώστε να αποκλειστούν οι κοντινές περιοχές που δεν σας ενδιαφέρουν και να έχετε μεγαλύτερη ταχύτητα επεξεργασίας.
Καθορίστε αν οι παράμετροι της ελάχιστης και της μέγιστης απόστασης ορατότητας θα υπολογίζονται με τρισδιάστατο τρόπο ή με απλούστερο δισδιάστατο τρόπο. Όταν είναι επιλεγμένο το στοιχείο, οι αποστάσεις ορατότητας θεωρούνται απόσταση 3D. Όταν δεν είναι επιλεγμένο, θεωρούνται δισδιάστατες αποστάσεις.
Η δισδιάστατη απόσταση είναι η απλή γραμμική απόσταση που μετράται μεταξύ του παρατηρητή και του στόχου, χρησιμοποιώντας τις τοποθεσίες τους σε προβολή σε επίπεδο θαλάσσης. Η απόσταση 3D παρέχει μια πιο ρεαλιστική τιμή, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό ύψος τους.
Εισαγάγετε το υψόμετρο των τοποθεσιών του παρατηρητή.
Μπορείτε να καθορίσετε είτε μια αριθμητική τιμή που αντιστοιχεί στο υψόμετρο όλων των παρατηρητών είτε ένα πεδίο που αντιστοιχεί στο υψόμετρο κάθε παρατηρητή. Αν παρέχεται ένα πεδίο, η τιμή του πεδίου πρέπει να είναι στην ίδια μονάδα με τη μονάδα Z της εισαγόμενης επιφάνειας υψομέτρου.
Εισαγάγετε το ύψος που έχουν οι τοποθεσίες παρατηρητή από την επιφάνεια του εδάφους.
Μπορείτε να καθορίσετε είτε μια αριθμική τιμή για το ύψος είτε ένα πεδίο από τα στοιχεία εισόδου θέσεων παρατήρησης. Αν παρέχεται ένα πεδίο, η τιμή την οποία περιέχει πρέπει να είναι στην ίδια μονάδα με αυτή της τιμής z της υψομετρικής επιφάνειας εισόδου.
Η προκαθορισμένη τιμή είναι 1,80 μέτρα. Αν η παρατήρηση γίνεται από υπερυψωμένη τοποθεσία, όπως ένας πύργος παρατήρησης ή ένα ψηλό κτίριο, χρησιμοποιήστε αυτό το ύψος. Κατά τον υπολογισμό της ανάλυσης ορατότητας, αυτή η τιμή προστίθεται στο υψόμετρο του παρατηρητή, αν καθορίζεται, διαφορετικά προστίθεται στην τιμή z της επιφάνειας παρεμβολής.
Εισαγάγετε το ύψος των δομών ή των ανθρώπων στο έδαφος που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της ορατότητας.
Μπορείτε να καθορίσετε είτε μια αριθμική τιμή για το ύψος είτε ένα πεδίο από τα στοιχεία εισόδου θέσεων παρατήρησης. Αν παρέχεται ένα πεδίο, η τιμή την οποία περιέχει πρέπει να είναι στην ίδια μονάδα με αυτή της τιμής z της υψομετρικής επιφάνειας εισόδου.
Η ανάλυση ορατότητας που προκύπτει προσδιορίζει εκείνες τις περιοχές από τις οποίες ένα σημείο παρατηρητή μπορεί να βλέπει αυτά τα αντικείμενα στο έδαφος. Ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή, τα αντικείμενα στο έδαφος μπορούν να βλέπουν ένα σημείο παρατηρητή.
Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα ρυθμίσεων ύψους στόχου:
Το όνομα του εξαγόμενου αποτελέσματος επάνω από την επιφάνεια του εδάφους (AGL). Το αποτέλεσμα AGL είναι ένα raster στο οποίο η τιμή κάθε κελιού έχει το ελάχιστο ύψος που πρέπει να προστεθεί σε ένα, κατά τα άλλα, μη ορατό κελί, ώστε να είναι ορατό σε έναν τουλάχιστον παρατηρητή. Τα κελιά που ήταν ήδη ορατά θα λάβουν την τιμή 0 σε αυτό το εξαγόμενο raster.
Το όνομα του θεματικού επιπέδου που θα δημιουργηθεί στην ενότητα Το περιεχόμενό μου και θα προστεθεί στο χάρτη. Το προεπιλεγμένο όνομα βασίζεται στο όνομα του εργαλείου και στο όνομα του θεματικού επιπέδου εισόδου. Αν το θεματικό επίπεδο ήδη υπάρχει, θα εμφανιστεί προτροπή για να δώσετε άλλο όνομα.
Μπορείτε να καθορίσετε μέσα στον φάκελο Το περιεχόμενό μου το όνομα ενός άλλου φακέλου όπου θα αποθηκευτεί το αποτέλεσμα με χρήση του πτυσσόμενου πλαισίου Αποθήκευση αποτελέσματος σε.